Metody bezprzyrządowego udrażniania dróg oddechowych:
Przedstawiamy dwie bezprzyrządowe techniki udrażniania dróg oddechowych. Pamiętajcie, że są to zabiegi ratujące życie i może je wykonać każda osoba cywilna!!!
Pierwszy obrazek prezentuje drożność dróg oddechowych u osoby nieprzytomnej. Jak widać język oraz fałd nagłośni przylega do tylnej ściany gardła, jest to efekt osłabienia mięśni które przylegając zmniejszają skuteczność oddechową osoby nieprzytomnej bądź całkowicie ją uniemożliwiają. Osoba nieprzytomna ma osłabione odruchy obronne, dlatego często zła pozycja szczególnie w odcinku kręgosłupa szyjnego kończy się tragicznie. Konsekwencja takiego stanu jest często zatrzymanie oddechu a następnie krążenia.
Drugi obrazek prezentuję technikę odchylenia głowy poszkodowanego ku tyłowi. Technikę tą należy stosować u poszkodowanych u których nie podejrzewa się urazu kręgosłupa bądź urazów głowy. Jedną rękę kładziemy na czole poszkodowanego, natomiast druga ręka (nasze cztery palce )wyczuwa górna kość żuchwy, po czym następnie odchylamy głowę ku tyłowi, kiedy poczujemy opór stabilizujemy drogi oddechowe właśnie w tym etapie. Na obrazku widzimy znaczną poprawę drożności dróg oddechowych, język oraz fałd nagłośni zostają skutecznie odsunięte od tylnej ściany gardła.
Trzeci obrazek prezentuje zmodyfikowaną technikę wysunięcia żuchwy. Technikę tą należy stosować u poszkodowanych u których podejrzewamy uraz kręgosłupa czy urazy głowy. Nasze cztery palce obydwu rąk wyczuwają kąty żuchwy poszkodowanego, w idącej linii, w kierunku małżowiny usznej, po czym wysuwamy żuchwę ku górze, kiedy poczujemy opór stabilizujemy drogi oddechowe właśnie w tym etapie. Drożność dróg oddechowych również znacznie się poprawia, zabezpieczając poszkodowanego do czasu odzyskania przytomności, czy też przekazania ZRM.
Ratownik Medyczny/Ratownik WOPR – Damian Złotucha